در بند دل و جانی حاشا تویی زندانی!
فارغ شو ز هر بندی در روح، نه شیطانی
این نکته که برگیری: جز حق تو به هجرانی
جانت به خروش آید این گونه به میدانی
نی وصل اساس کار نی صورت انسانی
نی ظاهر و زهدی نو خارج تو ز زهدانی
در عشق به خون گردی تو لایق دربانی
دربان و سگ کویش نی تو که بدین سانی
در کار بباید شد در خدمت یزدانی
شاید که رها گردی از بند دل و جانی
ز هر آن مدّعی، تو دوری کن
رخت بربند و سوی نوری کن
که ره عاشقان جز این نبُوَد
ره مردان فقط همین نبُوَد!
چو فدا هرچه بودتت کردی
همه لطفی به خدمتت کردی
هر چه داری بدان که او داده
جمله عالم ز صوت او زاده
جمله عشّاق ره به خدمت او
تا که شامل شوند رحمت او
هر چه خدمت به راه او کردی
کم کمک خود بسان قو کردی
پر زدی ماه در میان دیدی!
از ورای بود و نبودها عیان دیدی
چو عقاب گشتی و تو برگشتی
همه خدمت به پا و سر گشتی
قلب تو جز برای عشقش نیست
حال فرق عقاب و قو در چیست؟
قو به شوقش همیشه در پرواز
نه عقاب‌سان رها و در آواز
که عقاب از برای خدمت دوست
وارهید ز خود که عالم از اوست
قبلِ هر نَفَسی شُکر او می‌کرد
هر نَفَس نه فقط از گلو می‌کرد
قلب او نتپید جز برای حضور
زین سبب حق بداد رمز عبور
تازه او برسید اوّل راه
مُشک! بس! سخن کوتاه!
ز نام و یادت ای زیبا، همی پویم
به هر لحظه: فتان، خیزان، ثناگویم
همه حرفم! کجا قدر تو دانم من
به جان دیرین‌زمانی عشق تو جویم
به هر راهی و هر چاهی گذر کردم
به هر نام و نشانت، سوی آن کویم
ز مال و جاه عالم من حذر کردم
که تا یک دم خیال روی تو بویم
تمام هستی‌ام بستان به یک دیدار
که دیگر تاب دوری نیست در خویم
سخن‌ها گفت و نالید و فغان در داد
که تا آن ماه خواندش گفت: آ سویم
دوان، پرّان، به هر راهی که میدانست
به شوق وصل رفت و گفت: من اویم
ندا آمد: چه کردی در ره خدمت؟
فقط زاری، گمان کردی به پستویم؟
ز کس دردی دوا؟ جانت فدا کردی؟
به ره عشقی به کس دادی، تو برگویم
برو در راه ما بس جان‌فدا باید
که لایق گردی و بینی تو گیسویم
برو تا خدمت جانان کنی با خون
شوی چون مُشک، پرّان سوی مینویم 
موسیقی لوفای هیپ هاپ ژاپنی Tragic Hero
