دست افشان پای کوبان در ره‌اش
در کمک بر عالمی از درگه‌اش
رفت و آمد کارشان بالا و زیر
جمله مردان در ره خلوتگه‌اش
لحظه‌ای آیند و در آنی روند
هرکجا کاری که باید از مه‌اش
حق به جان عاشقان ممهور شد
کلّ عالم در مثل: منزلگه‌اش
خالقان، ذرّات هستی‌بخش حق
در همه جان و جهانها شَهرَه‌اش!
باز بوی مُشک پیچیدن گرفت
از نوای حقّ و نور ناگه‌اش
موسیقی بی‌کلام ارمنی Katil - Crossing p
بشنویم و ببینیم در: آپارات - تلگرام
شمشیرزنی خسته اسباب سفر بسته
در عشق خدامردان بر هر خطری جسته
گاهی پی نیشابور گاهی ره گرگان برد
گاهی اثری، آخر، سر را به گریبان برد
دانست خدامردان اینگونه نباید یافت
جز خدمت و خلقیدن آن راه نشاید یافت
هانجا که بودش بنشست چون نکته‌ی حق دریافت
تسلیم به ماه او، شمشیر منم برتافت
برخاست سوی کاری، بی‌نام‌ونشان باری
حق راه ببردش تا، یک دهکده، انباری
مشغول به کاری سخت، خوابش ته آن انبار
روبید و زدودش گرد، با میل نه از اجبار
انبار درخشان شد بعد از دو سه روزی چند
شمشیرزن ما نیز، راضی، پرفروزی چند
آمد چو برون زانجا دیدش همه جا زیبا
پیری به سر ره دید گندیده و نازیبا
قدری به تامل شد، ناگه به درون آگه:
"آن پیر ز شیطانان، شمشیر! سرش کوته!"
آن پیر که زیبا بود در ظاهر و عن‌باطن
شمشیرزن ما دید آن باطن متعافن
مجرا به کفایت بود ای مشک هنر کردی
شمشیرزن ما شد در راه خدامردی
مُشک
به گاهی که آمد یک از صد هزار
بزد آتشی ناگهان کارزار
چو خلقی به آتش تماما بسوخت
ز خاکسترش عاشقی برشکوفت
که آتش به هر عصر از دیرباز
به بیرون مخرّب، درون عشق‌ساز
هر آنجا به حق شعله‌اش برکشید
یکی مشتعل‌عاشقی قد کشید
هر آن روح عشقش به حق فهم کرد
همان شعله دورش ز هر وهم کرد
نگه داشتند عاشقان تش به جان
به خلق و به تسلیم، با هر بیان
که جز آفریدن چطور عاشق است؟
به خدمت فقط آتش‌اش لایق است
بلی! سخت بودست و هست این وصال
هزاران یکی ماند در راه آن متّعال
همین هست و بوده ازل تا ابد:
عروج و سقوط هر آن در جسد
مگر عاشقی جانسپار و خموش
که صوت حقش دم به دم کرد نوش
هر این مشک مجرا بشد تاکنون
نفهمید مجرا شدن هست چون
رهی سخت و طولانی و دردناک
که یک روح آید برون از مغاک
مُشک
موسیقی کلاسیک Come ye sons of art (Henry Purcell)
مطرود عوام، در ره دریا شد
از خلق برون، به وادی معنا شد
آنجا که فقط خواص سکنی کردند
از جمله خواص گشت و در رویا شد
حالی که بدید ماجرای خاصان
در آتش و خون به وادی سودا شد
در وجد مدام آمد و حالی خوش
هر لحظه تولّدی و چون عنقا شد
دریافت که کار عاشقان بازی نیست
آن نِی شدنش به راه حق پیدا شد
دادش همه آنچه او بدانها خوش بود
تا از نفس‌اش به لحظه‌ای دارا شد
فهمید که خلّاق شدن در ره دوست
در عیش مدام آورَدَش مجرا شد
در درد بخندید و به دم رقصان شد
ساقی، نظری، به آنکی شیدا شد
این راه شروع و آن تهش ناپیدا
این مشک بگفت و در دمی رعنا شد
مُشک
موسیقی کلاسیک Philip Glass – Metamorphosis
بشنویم در: آپارات - تلگرام
آیینه در آیینه تو رقصان شدی
ناگه برون از وهم و از خلقان شدی
تازه بدیدی مرتبت آن روحهای بی‌طرف
حالا درون ماجرا فارغ ز این و آن شدی
نقاشی از جیک بادلی | Jake Baddeley
موسیقی بی‌کلام Groundfold -The Art Of Letting Go
صورتک‌هایی برِ شهزادگان
بهر پوشانیدن خلق از نهان
هر کدامش حکم پل سوی اله
سلسله پل‌ها به نظم جاوْدان
هر چه ظرف آدمی دریابدش
آن پلِ ظرفش به دم گردد عیان
هر پلی مختصّ هر گنجایشی
خادمان دانند رمزش در جهان
مُشک ساکت بود، مه فرمان بداد:
نشر! این اسرار بر آیندگان
پیمانه‌ها پیمانه‌ها زان عاشقان جام‌ها
جمعیتی بُد در طلب در خواب خوش آن خام‌ها
پیدا نشد، پنهان نشد، در جام او حیران نشد
پیدا نه هرگز بر عوام جمله خران بر بام‌ها
بامِ هوی هست و نه هو، آن بامِ خلقِ نام‌ها
بیرون ز دنیاشان شدی بینی تو شیرین‌کام‌ها
در کوی بی‌نامان بیا رقصی زن و خندان بیا
آنجا که عشاق عزیز جمله ورای دام‌ها
آن خادمان بی هیبتان آتش به خرمنها زنان
شهزادگان کوی حق در کسوت اندام‌ها
یا اینطرف یا آنطرف هی پر نزن بر صد طرف
راهت مشخص کن تمام: از عاشقان؟ خاخام‌ها؟!
گر سوی ما مستان شدی، از آدمی پرّان شدی
آنجا شِنُف آوای مُشک بینی همه احلام‌ها!
موسیقی کلاسیک سمفونی دنیای نو – Dvorak
بشنویم در: آپارات - تلگرام
