بیجامگان عالم خوشجامگان روحاند
دائم به رقص و آواز، از نافذان روحاند
درهمتنیدهگاناند، در بازی و تماشا
رهبُردگان به ماهاند نی واعظان روحاند
بازی و بازی و عالم این بُوَد
در رهاش طنّازی و چونین بود
هر کسی راه خودش تنها رود
رهنشان آید بخواه و هین بود